Onze Chinese buurman heeft ook een moestuinbak. Hij heeft de zijne afgelopen voorjaar volgeplant met een plant die nu heel erg hoog wordt. Geen bloem en geen vrucht te zien. Sommige mensen denken/zeggen dat het wiet is, maar het is geen wiet. Maar wat dan wel? ‘Een Chinese groente’, antwoordt hij steeds, ‘wordt veel gebruikt op het Chinese platteland.’ Maar hij weet niet hoe de plant heet, niet in het Chinees, laat staan in het Nederlands. De mensen in de straat praten erover. Waar de mensen al niet over praten. Ik incluis. Je wilt ‘t gewoon wéten!
Sta ik met een paar buurvrouwen onkruid weg te werken en te kleppen. We maken het algemene stukje wat netter. Heel gezellig. We lijken wel een community. De Chinese buurman komt ook even aan. Wat ís het toch voor groente, vragen wij. En: waar zit de groente? En: is het geen wiet? ‘Nee nee nee’ lacht hij, ‘het is een soort asperge. Te oogsten in oktober.’ ‘Zoek het eens op’, vraag ik aan de Chinese buurman, ‘en maak een transcriptie naar Nederlandse letters.’
Een van de buurvrouwen heeft een echtgenoot met een planten-app. Hij maakt een foto van een plant en dan vertelt de app hoe die heet. Ze zal hem vragen of hij met zijn app langs de Chinese groente gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten