Pre-kerstreces

Laatste dag voor het grote kerstreces. Mooi wit is het buiten! Vanochtend mochten we in dit soort omstandigheden naar Sloterdijk fietsen.

Goed nieuws: gisteren meldde RoRo7 zich een soort van beter. Maar ze komt niet opdagen. Als ik om half 10 bel of ze nu nog ziek is of beter, meldt ze dat ze zich net in haar kleren heeft gehesen en dat ze er aan komt. 'Maar ik stel eigenlijk alleen maar een administratieve vraag (wat ben ik toch een lul!): kom je werken of kom je gewoon ziek hier naar toe om de eenzaamheid te verdrijven? Dat is ook goed.'

Dat laatste vindt ze wel een goed idee en dus komt ze tegen elven, geheel in donkerrode wollen lappen gezwachteld. De ziekte van RoRo7 heet wansmaak, grapt Vinnie. Kortom: we verkeren in een recht hartelijke pre-kerstreces-sfeer.

Er zijn ook nog wat functionarissen die het op deze dag nodig vinden om de wereld kond te doen van hun aanstaande vertrek, dus daar probeer ik begripvolle telefoongesprekken mee te voeren. Wat een schok. Kan ik me voorstellen. Heb ik ook wel eens. Begrijp ik. Ik wens u alle goeds. Veel succes. Fijne dagen. Wellicht tot ziens. Dag. Dag. Da-hag!

C.'s vriend komt vannacht terug uit Uruzgan. Ze is héél opgelucht en heeft een hoge kerstboom voor hem opgetuigd. Wij zijn heel blij met haar.