'Als roker voel je je een paria'

Aldus kopte vandaag Het Parool. Mensen mogen nu op Schiphol helemaal niet meer roken. Reizigers niet en personeel niet. Schiphol is de eerste Europese luchthaven die deze maatregel invoert, vooruitlopend op het algemeen rookverbod in de horeca dat op 1 juli ingaat. De mensen moeten ergens buiten staan roken, maar niet bij de ingang, omdat ze anders wellicht opstoppingen gaan veroorzaken. Waarschijnlijk worden ze gedwongen ergens tussen de bussen en taxi's te gaan staan, daar stinkt het toch al.

Met Mededogen denk ik aan de rokers onder mijn vriendinnen. Stoppen hebben ze al honderd keer geprobeerd, maar het wil niet. Op het werk in de tuin of in een soort bushokje roken hebben ze geaccepteerd, omdat ze daar kunnen bonden met mederokers. Vliegen was al geen pretje meer voor ze, maar wordt zo een ware hel! En naar het café gaan straks ook. Zouden ze door deze maatregelen dan eindelijk gaan stoppen?

Goddank rook ik niet, althans bijna niet. Helemaal recht in de leer ben ik niet, ik kan er op feesten en partijen af en toe lustig op los bietsen. En met sommige vriendinnen en Broerlief is het roken zo ingeburgerd, dat we ons bij voorbaat al intens verheugen op het pakje dat we die avond gezamenlijk ('alléén vanavond nog, daarna nooit weer...') gaan paffen.

Dit schilderij is van Utrechtse kunstenares Marike Stokker die ik vanvond op internet ontdekte. Mooi dramatisch werk maakt ze. Mijn boodschap van vandaag aan mijzelf (en de wereld): roken stinkt, is ongezond, je valt anderen ermee lastig, en ziet er niet uit.