Even een cadeautje kopen

Chaosuurtje beleefd door een parkeergarage. Parkeergarages vind ik altijd nare plekken. Dat zal wel van spannende films komen. In filmparkeergarages vinden tenlotte vaak achtervolgingen en afrekeningen in het criminele circuit plaats. Zoiets heb ik in het echt nooit meegemaakt, maar wel gedoe met betalen.

Je hebt vaak haast, weet nooit vantevoren hoe het betaalsysteem werkt, of je genoeg cash, papiergeld of de juiste pasjes bij je hebt. En of de betaalautomaat duidelijk werkt. En of er ergens personeel is, dat je zo nodig uit de brand helpt. Eerlijk gezegd gaat mééstal alles van een leien dakje, maak-je-toch-niet-druk, maar soms ook echt niet. Zo heeft eens om 23 uur 's avond een betaalautomaat mijn creditcard ingehapt, waarna het apparaat stuk was en niemand meer kon betalen. Er groeide een enorme rij wachtenden achter mij, die ik telkens moest uitleggen wat er aan de hand was. Het duurde wel een uur voor er iemand kwam. Kortom: ik ben een beetje gevoelig voor parkeergarages.

Gisteren even geparkeerd in de parkeergarage van de Bijenkorf te Rotterdam. Om een boek te kopen bij Donner. Je steekt bij binnenrijden je creditcard in de automaat (vier keer de mededeling: 'U moet u creditcard keren', maar geen instructies hoe dan). Bij het uitrijden ging de slagboom vanzelf omhoog en reed ik door. Zonder uit te checken dus. Pas twee hoeken verder realiseerde ik mij, dat ik op deze manier wel eens een héél hoge rekening zou kunnen krijgen.

Reed toch door naar mijn afspraak: 'Hallo, hoe is het? Mag ik even op internet een telefoonnnummer opzoeken?' Nergens een nummer te vinden. Na een kwartier surfen vond ik een nummer, dat helaas van de Bijenkorf bleek, niet van de garage. Na een mededeling op een bandje dat je een algemeen landelijk Bijenkorf-servicenummer zou kunnen bellen werd ik van de lijn gegooid. Het is een onrustig gevoel, ik was zeg maar geen leuk bezoek.

Uiteindelijk maar besloten terug te rijden naar de parkeergarage om alsnog uit te checken, in de spits de hele Coolsingel op en neer, schiet ook niet op, staat er een vriendelijke Surinaamse meneer in grijs-geel uniform bij de incheckautomaat. 'Inderdaad, er is een storing in het systeem. Nee u hoeft niet uit te checken. Aan het eind van de dag worden alle creditcardnummers uit het systeem gegooid. Nee, inderdaad kunt u hier niemand bellen.'

Nou ja, het werd gelukkig in the end toch nog een fijne avond.