Vroeger

Nogmaals het Zandmeertje. Ik heb gisteren uit de hand foto's uit mijn moeders fotoboeken zitten fotograferen. Dat verklaart de kwaliteit ervan. Ik zou natuurlijk mijn moeders fotoboek moeten stelen en alle foto's gaan scannen.

Er zijn in moeders fotoalbums diverse foto's bij het Zandmeertje. Deze dus van ons als bloedjes van dochtertjes, maar ook een van mijn oudste zus die haar gymnasiumdiploma uit handen van mijn vader krijgt. En een met haar verloofde. Het ziet er uit dat ze zich mocht verloven op het moment dat ze haar diploma had. En een foto van oma in de rolstoel, die ik met zusje Heleen en ons buurmeisje Annet voortduw over het fietspad daar.

De foto's noden tot umdenken. Nooit geweten dat ik zo'n gelukkige jeugd had. De ene foto is nog idyllischer dan de andere. Misschien wás het ook best gezellig. De kleine dikke met blonde krullen ben ik. Babykenners kunnen wel zien of ik hier één of twee was. Toen waren we nog maar met vier.