Streepjespak

Vinnie heeft een iPhone en maakt daar steeds foto's mee, die hij stante pede de wereld kan inzenden. Dus ook naar mijn mail. Ik ben heel jaloers, want ik heb alweer 80 foto's, maar geen kabeltje mee. Mijn hobby met de zelfontspanner heb ik al veel toegepast. Vinnie en ik op een herfstbladerpad, Vinnie en ik aan het typen op verschillende locaties in deze wereldstad, Vinnie en ik die Bratwurst eten, Lucie Theodora met Nieuwe Baas en een Hoge Heer uit dineren in de Frankfurter Hof... Ja ja, het is helemaal Het Volle Leven hier!

Vinnie wil graag dat ik deze foto op het blog plaats. Ik zit hier op een dak van de Buchmesse, we eten een broodje Currywurst. Een van de vele vreugden van Frankfurt: worst. Maar het broodje had ik even uit beeld gelegd.

Nou vooruit dan maar, die foto, want er hangt wel weer een anecote aan. Maandagmiddag in de opmaat naar Frankfurt zaten Vinnie en ik te beppen over wat we mee zouden nemen (boterhammen voor in de trein?) en wat we aan zouden doen. ('Hou op! Jullie lijken wel een echtpaar,' zei Bien). Vinnie dacht dat hij een pak aan moest. Welnee, zei ik, dat doet er helemaal niet toe. En bovendien ben je journalist! Casual is helemaal goed. Maar hij had wel een punt, bedacht ik maandagavond, laat ik mijn pak weer uit de kast trekken.

Blijkbaar zijn we allebei nogal beinvloedbaar. De uitkomst van de discussie blijkt dat ik in een streepjespak op de Beurs verscheen en Vinnie in spijkerpak. Waarvan acte.