Boekhandel Lovink

Ik had allemaal wereldliteratuur meegenomen, romans van 500 pagina's die op briljante wijze de wereldproblematiek behandelen, Nobelprijswinnaars, etcetera. Wat een ambitie. Eenmaal genesteld in de Hof van Twente blijk ik me liever met het vuur, het koken en de wijn onledig te houden dan met de wereldvraagstukken door de eeuwen heen. Ik probeer nog wat boeken uit de boekenkast van de huiseigenaren, zoals een Carmiggelt, en er ligt ook een Je Lichaam Je Leven, Lijfboek voor Vrouwen (1980). Het zou aardig kunnen zijn daarover te bespiegelen, maar ook die interesse houdt snel op. Das war einmal.

Dus gaan we naar Lochem, naar boekhandel Lovink, sinds 1834, of 1846, of 1864, daar wil ik van af zijn, die vorig jaar vanwege een nieuwe appartementengebouw instortte, maar nu weer heropend is op de oude plek. De boekhandel te Lochem: wat een oase!

Eigenaar Boeie wil heel graag vertellen, maar is tegelijkertijd zijn eigen verhaal ook een beetje zat. Maar ik weet hem ertoe te bewegen het drama nog een keer in geuren en kleuren te vertellen. Van het ene op het andere moment moest hij zijn pand uit, ook zijn woning. Te gevaarlijk. Hij leeft dan ook erg mee met de mensen aan de Vijzelgracht te Amsterdam.

Bobby en ik kopen allebei een grote stapel boeken, veel hobby- en plaatjesboeken, en een bundel poezie. Een prachtig groot boek van Taschen: The Most Beautiful Bibles. Ik wil óók teksten calligraferen en illustreren, en houtbewerken wil ik ook. Naar de Doe-Het-Zelf-zaak voor gutsen en beitels. Vooralsnog maar poezie lezen. Een gedicht per dag, tussen het koken, haardvuur branden, wijnproeven en vloer aanvegen door. Fladderen voor de vloed van Joke van Leeuwen is het geworden. Zij is goed!