Tantedom

Wat lees ik nu in Het Parool van afgelopen zaterdag? Hani501 te eten bij haar Tante Katja. De maaltijd, de afwas, de detectives... Zo'n 25 jaar geleden was T. Katja ook een beetje míjn T. Katja. Ze was/is een geweldige tante. Lief, trouw, beetje vals, hard kunnende lachen, eigengereid, zeker eigenzinnig. Zo iemand van wie er geen tweede bestaat en die je zeer moet koesteren.

Ik wou dat ìk zo'n Tante had gehad maar bij ontstentenis besloot ik toen maar zelf zo'n Tante te worden. Want eigengereide adolescentes hebben veel baat bij eigengereide Tantes. Toen ik afgelopen zaterdag bij Zusje 3 te eten was en wij het onderwerp kinderwens bespraken(nu niet meer aan de orde, maar van vróeger) vroeg ik lichtelijk bedremmeld of zij geen last had van de mate waarin Nichtje en ik Nichtje en Tante zijn. Want Nichtje en ik zijn allebei nogal heftige types, met beiden bescheiden moeders. De moeder-dochter-relatie is van een geheel andere orde. Wie weet hoe dat voelt als er zo'n Tante steeds in het vaarwater loopt...

Nu ik dit portret in Het Parool lees realiseer me dat het voor een Tante minstens zo fijn is om een Nichtje te hebben als andersom. Elke week komen eten! Tot Tante 91 is en wellicht nog veel langer! Nichtje, maak de borst maar nat. Dat is nog véértig jaar!

Als je op het knipsel klikt wordt het uitvergroot.