Verslaafd doch kritisch

Nog even over Twitter dan. Met de vliegtuigramp van gisteren vielen we wat dat betreft natuurlijk met onze neus in de boter. Vandaag stond in alle kranten dat Twitter dé nieuwsbron van alles is/was. Eerder en vollediger dan wie dan ook. En wij waren daarbij. Inderdaad werd er gisteren vanaf 10.30 uur tot het krankzinnige toe over getwitterd. Ik vond dat op dat moment maar niets, hysterisch, hadden ze niets anders om over te schrijven, heb je geen werk te doen, laten we Het Echte Nieuws afwachten met officiële verklaringen enzo. Maar dat was duidelijk old speak. Twitter volgt zijn eigen wetmatigheden buiten mijn meningen om.

Vanmorgen op de nieuwsvergadering nemen we even de Twitter-ervaringen door. We zijn allemaal al verslaafd. Ik ben verslaafd doch kritisch, want je aandacht en concentratie vervliegen totaal met deze communicatiemogelijkheid. Die Francisco van Jole en Erik Rigters, hebben die niets te doen ofzo? Die twitteren de héle dag door. Totdat ze in bed liggen toe. 'Ik gá nu op 1 oor.' 'Ik lig nu op 1 oor.'

Er zijn na twee dagen 19 mensen die ons volgen. Al 19 of slechts 19? Geeft niet, het is een experiment. Maar bijdragen als 'Ik ga nu slapen' of 'Ik ga nu koffie drinken' doen we niet meer, besluiten we, in elk geval niet in functie. Als privé-Twitter mag je doen wat je wilt, daar heb je je eigen verantwoordelijkheid. In functie worden de berichten echter geacht enige nieuws- en/of amusementswaarde hebben en liefst een tipje oplichten over de dagelijkse werkelijkheid achter een nieuwsmedium. Nieuwsgierig maken. Een nieuwsbericht dat je maakt áánkondigen. Cryptisch berichten over rare telefoontjes die we voeren. Zoals dat iemand in een bericht van ons gequote wordt, die daar Jan Klaassens heet . Die man belt binnen 5 minuten onsterfelijk beledigd dat zijn naam Klaas Janssens is. Dat soort dingen melden vind ik leuk. Beetje zelfspot.