Familienfreude

Ik stoor Zuslief in orgelspel (op het keyboard) als ik bel om bij te praten. Ze oefent 'Nun danket alle Gott'. Haar buren zijn aanstaande weekend een stuk of veertig jaar getrouwd en de dominee heeft gevraagd of zij wil begeleiden. Eerst zou het om drie psalmen gaan, maar nu ze heeft toegezegd wil hij eigenlijk ook een Voorspel, een Tussenspel en een Naspel. 'O!' roep ik enthousiast, 'Dank Dank Nu Allen God! Wil ik óók! Mag ik een kopie?' 'Nee', zegt ze, 'want ik heb een versie met drie mollen. Ik heb net de eerste regel gespeeld en van de vijf akkoorden speel ik er vier fout.' Ze bedoelt: 'Als ik het al niet kan, dan kun jij het helemáál niet.' 'Kun je dan niet op een andere toonhoogte spelen', vraag ik, 'met één mol, of één kruis?' 'Nee', legt ze uit, 'dan is het niet zingbaar.'

Gelukkig wil ze wel even bij het orgel weg en nemen we het leven door. Zij vertelt ramp na ramp. Zo hebben ze een maand geleden een jonge labrador genomen. Mika, leuk voor de zonen. Het idee is dat de hond overdag binnen is en 's nachts buiten in een hok slaapt. Dat is op zich heel gewoon voor Duitsers in hun contreien, maar dat weet die hond natuurlijk niet. Die wil dat niet. Hij maakt ook ruzie met Jopie, de kat. De labradorpup is door hun nogal ruime huis ook niet zindelijk te krijgen: ze hebben gewoon niet door wanneer hij ergens zijn behoeften heeft gedaan. Kortom: het hele gezin is inmiddels getergd. En de pup is nog te jong voor op cursus. En de zonen zijn helemaal niet zo dol op de hond als verwacht. En zijzelf ook niet. Wat nu? 'Martin Gaus', adviseer ik. Maar ze heeft al vijf boeken.

Nu krijgen ze de komende drie weekends ook nog kinderen uit Tsjernobyl te logeren. Die zijn op kamp gehaald door de kerk en de dominee (tegen wie ze blijkbaar geen Nee kan zeggen) had gevraagd of zij gedurende drie weekenden twee van die kinderen willen hebben logeren. Haar zonen bleken er geen trek in te hebben: Oekraïense logés. Daar was Zuslief zo door ontzet ('Hebben wij zulke verwende kinderen? Blijkbaar doen we iets niet goed!'), dat ze van de weeromstuit Ja gezegd heeft tegen de dominee. Hoe oud die logés zijn en of ze überhaupt een woordje over de grens spreken, ze heeft géén idee. Dat wordt nog wat. Drie weekenden lang. En die zonen die geen Oekraïense logés willen. En die labradorpup erbij.

Nadat we vijf minuten de slappe lach hebben gehad om hun Leven-Zelf moet ze weer orgel oefenen. Het zeer toepasselijke lied 'Nun danket alle Gott'.