Jordaanfestival

Behalve dat wij naar een optreden van de Oudere Meisjes luisteren en het het Autovrije Zondag is, is er ook nog de Dam-tot-Dam-loop, is het Suikerfeest en - last but not least - het is Jordaanfestival. Wat een hysterisch feestelijk weekend! Je zou ervan gaan emigreren.

Het Jordaanfestival is sinds twee jaar op de kop van de Elandsgracht bij de Marnixstraat, waar het de Appeltjesmarkt heet - maar dat weet bijna niemand. Er zijn dit jaar veel en veel en veel te veel mensen geweest, hoor ik op AT5. Het zal wel komen omdat ik er nauwelijks was, maar ik heb er dit jaar helemaal geen last van gehad. Dat mag overkomen als non-nieuws, maar voor mij persoonlijk is het een bijzonder heuglijk feit. Even door de meute wringen op weg naar de Spaardammerbuurt, veel geblondeerde dames en heren op scooters en scootmobielen die midden op het kruispunt stilstaan, maar dat ben je 100 meter verder ook weer vergeten. Als ik thuiskom is het extra druk en 'gesellig' bij Café De Jordaan, maar de muziek is uit.

Nog even speur ik naar affiches op het caféraam waarop ze hun eigen Elandsgrachtfestival aankondigen, de plaag van mijn leven, doorgaans een week na het officiële Jordaanfestival, maar nergens zie ik ze hangen. Op internet kom ik er ook geen enkel bericht over tegen, zouden ze de strijd verloren hebben? Hebben alle klachten van de buurt eindelijk effect gesorteerd? Ik vind alleen iets over een Indoor Elandsgracht Festival in Marcanti Plaza. Yes! Volgend weekend rust!