Práchtige film, de Helaasheid der Dingen. Ben er naar toe geweest met Vinnie, ook lid van de club (Cineville). Was een half jaar geleden in het boek begonnen (Dimitri Verhulst) maar kon er geen weg in vinden en ben toen afgehaakt. De film is ongetwijfeld een heel knappe weergave van de roman, een belevenis van het boek. Jongetje (schrijver in wording) groeit op in wat de burgermaatschappij geneigd is 'asociaal milieu' te noemen. Maar net zoals je een godsdienstwaanzinnige jeugd met liefde kunt herbezien, kun je ook een jeugd in een huis van oma met vier alcoholistische oudere zonen plus een kleinzoon met liefde beschrijven en vertonen. Wat zal ik zeggen. Schitterende film. Gaat die zien.
In Het Parool lees ik dat Verhulst best moeite had met de verfilming. Enerzijds omdat zijn familie er niet blij mee is, en ook om de manier waarop de hoofdpersoon (de schrijver) is neergezet. Maar dat hij het al ras had losgelaten, en overgegeven aan producent en regisseur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten