Hekwerk

We zouden naar Soest, om te wandelen over de Soesterduinen, maar Amsterdam is vandaag vergeven van de hekken. Vooral de Stadhouderskade. Onze bolides kunnen de binnenstad niet uit. Een tijdje kijken we uit Wills raam neer op de langssjokkende menigte, die af en toe wordt aangemoedigd met applaus. We besluiten maar te gaan fietsen. Naar het Amsterdamse Bos. Normaal koersen we dan dwars door het Vondelpark, maar daar kun je vandaag niet in, want daar loopt de marathon ook doorheen. Dus zigzaggen we wat door Oud- en Nieuw Zuid.

Na een rondje Amsterdamse Bos - dat gaat verbijsterend snel met de fiets - gaan we Buitenveldert ontdekken en vooral dan de opgewekte jaren zestig zone met opgeruimde lanen en rechthoekige priëlen en vijvers. Zouden we hier willen wonen als we oud zijn? Het lijkt allemaal wel veilig en overzichtelijk en rustig. Zou er een dag komen dat we daarvoor gaan kiezen?

Het slotstuk van de tocht wordt het Amstelpark. Zit eigenlijk niet zo in het repertoire, maar zou er heel goed inpassen. Er is een Japanse Tuin, een Galerie, een midget golf, veel beelden, een Rosarium, een Oranjerie met exotische planten, en een chique restaurant.

Zo wordt het dankzij de Amsterdamse Marathon zomaar een echte woe-wei-dag, zonder plan of doel. We laten het allemaal maar komen en alles is feest. Eén minpuntje: eindelijk op weg naar huis terug stuiten we op die Stadhouderskade wéér op die marathon, we mogen weer het hek niet over en nu de binnenstad niet in. Dat wordt een extra lus in de fietstocht door de PC Hooft.