Dolk door de keel

Vandaag is de naamdag van de Heilige Lucie, ofwel Lucia van Syracuse, geboren rond het jaar 286 te Syracuse op Sicilië. Volgens de legende bezocht zij met haar zieke moeder het graf van de heilige Agatha in de plaats Catania. Toen moeder op wonderbare wijze genas, schonk Lucia al haar bezittingen aan de armen. Haar (heidense) bruidegom kon dat niet waarderen en klaagde haar aan vanwege haar geloof, dat met zich meebracht dat men geen offers bracht aan de Romeinse goden. Omdat de keizers goddelijke waardigheid droegen, werd er ook geofferd aan de geest van de keizer. Wie dat weigerde, stelde daarmee een openbare daad van ongehoorzaamheid en majesteitsschennis.

Lucia werd veroordeeld om in een bordeel te gaan werken. Maar zelfs een span ossen kon haar niet van haar plaats krijgen: zo onverzettelijk bleek zij. Ook op de brandstapel had zij nergens last van. Tenslotte stootte de beul haar een zwaard door de keel.

Sint Lucie wordt afgebeeld met een dolk door haar hals, of met een schaal waarop twee ogen liggen, toespeling op de betekenis van haar naam. Zij wordt vereerd als patrones van het licht in de ogen; vandaar ook van blinden en slechtzienden, van artsen, oogartsen en opticiens, van elektriciens en van prostituees die spijt hebben. Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen besmettelijke ziekten, keelpijn (vanwege de dolksteek waarmee ze gedood werd), tegen oogkwalen en -ziekten, blindheid (ook geestelijk) en brand (vanwege haar naam); tegen vrouwenziekten en armoede. Omdat haar feest haast midden in de winter valt, wordt zij in de Scandinavische landen in verband gebracht met midwintergebruiken; daar komen veel kaarsjes en lichtjes aan te pas.