Atag

Nieuwe queeste als men van een woning met inbouwkeuken en inbouwapparatuur naar een huurhuis met standaard keukenblokje en verder niets gaat: dan heeft men ineens een formuis nodig en een koelkast en een magnetron en misschien ook nog wel een vaatwasser... Dus doe ik nu middagpauzes naar witgoed-Turken in de wonderlijkste opslagloodsen. Men vindt ze op Marktplaats.

Ik wil graag dat ze de boel afleveren, bezorgen, de trappen op tillen, en aansluiten. Nee dat doen we niet, zegt hij. Dat doet geen enkele witgoedleverancier. We leveren tot de voordeur. Nou dan niet, zeg ik, en draai hem de rug toe, en dan kan het ineens wel. Alles kan, als ik wil kan het vanmiddag nog. Nee nee, eerst het laminaat.

Nu twijfel ik over het model. Ik kom behalve deze Atag ook een schitterende Nestor Martin tegen, van voor de oorlog ofzo. Nooit van dat merk gehoord, maar het is in Belgie veelvuldig te koop. Het blijkt een oude gieterij te zijn die tegenwoordig alleen nog in haarden doet. Ik heb ook nog een Bosch op het oog. Die heeft een elektrische oven. Dat lijkt mij fijner dan een gasoven. Ik heb nog nooit een gasoven gehad, daar heb ik irrationele angsten bij.

De laatste Turk, van Deniz Witgoed - ergens ver weg in het Westelijk Havengebied - is de meest toegankelijke. Hij kijkt mij aan als hij tegen mij praat en antwoordt bij alles wat ik opwerp: 'Ik begrijp het.' Hij is wel anderhalf keer zo duur als zijn collega's, maar hij wil me dan ook wel een 'goede prijs' doen.