Welkom

De nieuwe realiteit: om half acht de deur uit en zien hoe je te Capelle geraakt. Met de auto doe ik er anderhalf uur over. Dat valt niet mee, want ik ben nog wel slaperig. Misschien is de boemel toch een beter idee. Anneke is om 07.15 van huis vertrokken om de boemel van 07.45 te halen, zij is 09.15 uur op de redactie. Bien doet er van huis tot huis 2 uur over, maar zij loopt in opperste verwarring vanaf het station de verkeerde kant op en komt in Nieuwerkerk aan de IJssel terecht. Help! Haal me! Vinnie heeft niet geslapen en meldt dat het een trein later wordt. Zijn bevindingen ovewr de boemel: Het is vol in de trein, met hele smalle stoeltjes. De Volkskrant is als krant te breed. Een laptop in de trein is helemáál geen optie. RoRo7 heeft griep.

Te Capelle krijgen we welkomstmailtjes van de nieuwe collegae, koffie, medeleven. Iedereen is hartstikke aardig. Er werkt hier een jonge vrouw op een andere redactie, die op de Elandsgracht te Amsterdam woont en er zelf voor gekozen heeft om hier te komen werken. Ze vindt het helemaal niet erg: het is maar een uurtje met de trein, zegt ze. Hoe relatief de dingen kunnen zijn. Als je ervoor gekozen hebt is het helemaal niet erg. We zijn allemaal helemaal wezenloos. Ze vragen of ik svp wat minder opgewekt wil doen. Gun Ons Ons Ongenoegen.