Het Heilig Ho(e)kje

Eindelijk tijd/rust/ruimte voor mijn heilige kamertje, mijn kapelletje, mijn tempeltje. Tot nu stonden er dozen, ladders, schilderijtjes, ofwel rommel die alles domineerde. In afwachting van mijn besluiten, keuzes. En op dat vlak gebeurde er niets.

Ik instelleer eerst maar eens de nieuwe geluidsinstallatie voor de iPod, zodat ik hier mijn verzameling gewijde muziek kan beluisteren, en pak ik de twee Maria-schilderijen uit. De ladders gaan weg en de dozen, de muziek gaat aan... En ineens zie ik wat ik wilde.

Het is héérlijk om een eigen kapel aan huis te hebben, ik kan het iedereen aanbevelen. En die zestig tekeningen van mijzelf komen ook in dit kamertje. Juist hier. Die stilte en de drukte in één kamer. Twee delen van mijzelf. De hagedis en de kolibrie. Op het olifanten-meditatiekussen lig ik naar Jan Garbarek en het Hilliard Ensemble te luisteren. En te bloggen. Het is nog lang niet klaar, maar dat komt wel. En God Zag Dat Het Goed Was.

- Posted using BlogPress from my iPhone