De eerste dagen van de vakantie bestaan uit bijkomen. Ik wil niet eens meer van de camping af en alleen maar in het gras liggen lezen en muziek luisteren. Ik heb 4188 nummers op mijn iPod en die draai ik ad random. Standje 'shuffle'. Een quiz met mijzelf. Herken ik alle muziek die ik verzameld heb? En als te weinig input krijg kan ik altijd nog gluren bij de buren in die grote caravans, die steeds meer raar gedrag vertonen, zoals de berm achter de caravan gaan maaien of de caravan langdurig stofzuigen. De dochtertjes van de gescheiden vader hebben al drie vriendinnetjes gemaakt. Die heeft ook een bijzonder bestaan met al die kleine meisjes.
En dan zijn er de tenten. Het is op het trekkersveld een komen en gaan van tenten. Kijk, die vind ik mooi, zeg ik steeds. En die! Die zijn dan groter dan de onze. Maar er is ook een categorie mensen die in nog veel kleinere tenten dan de onze slaapt.
Eigenlijk ben ik al een beetje aan de tent gewend, zeg ik toegeeflijk aan het eind van de dag. Ik heb me eigenlijk ook wel met het luchtbed verzoend, zegt Bobby. Het moet de rustgevende werking van het gras zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten