Lees op Elsevier.nl het boeiende bericht: 'Mozes heeft de Rode Zee wellicht niet gescheiden, zoals de Bijbel en de Koran beschrijven, maar een sterke oostenwind kan het water hebben teruggedreven. Dat blijkt uit computersimulaties van het Amerikaanse National Center for Atmospheric Research NCAR en de Universiteit van Colorado in Boulder.In het Oude Testament valt te lezen hoe Mozes de zee in tweeën deelde, zodat het volk van Israël veilig uit Egypte kon vluchten. Toen het water later samenvloeide, verdronken de drieduizend achtervolgende soldaten van de Egyptische farao. De scheiding van de Rode Zee was een harde oostenwind, zo blijkt nu uit onderzoek. De studie bekeek hoe wind het water beïnvloedt.
'Mensen zijn altijd gefascineerd geweest door het verhaal in Exodus. Ze vragen zich af of het gebaseerd is op historische feiten,' citeert het bericht NCAR-coördinator Carl Drews. 'Deze studie toont aan dat het de beschrijving van het scheidende water een basis heeft in de wetten van de fysica. De simulaties komen vrij nauwkeurig overeen met de beschrijving in bijbelboek Exodus. Het scheiden van zeeën kan worden verklaard door vloeistofdynamiek. De wind beweegt het water zodanig dat er een veilige passage ontstaat tussen de twee delen. En het water vloeit daarna abrupt weer samen.'
De onderzoekers stelden een mogelijke locatie vast voor de legendarische overtocht. Ze hanteerden verschillende landformaties die konden bestaan en misschien leidden tot de scheiding van de zee. Het model vereist een U-vorm van de rivier Nijl en een ondiepe lagune langs de kustlijn. Het toont dat het water uiteen gedreven kan worden als de wind twaalf uur lang met 100 kilometer per uur over het water blaast. 'Deze landbrug is dan drie à vier kilometer lang en vijf kilometer breed. Het blijft vier uur open,' aldus de onderzoekers.
'Mensen zijn altijd gefascineerd geweest door het verhaal in Exodus. Ze vragen zich af of het gebaseerd is op historische feiten,' citeert het bericht NCAR-coördinator Carl Drews. 'Deze studie toont aan dat het de beschrijving van het scheidende water een basis heeft in de wetten van de fysica. De simulaties komen vrij nauwkeurig overeen met de beschrijving in bijbelboek Exodus. Het scheiden van zeeën kan worden verklaard door vloeistofdynamiek. De wind beweegt het water zodanig dat er een veilige passage ontstaat tussen de twee delen. En het water vloeit daarna abrupt weer samen.'
De onderzoekers stelden een mogelijke locatie vast voor de legendarische overtocht. Ze hanteerden verschillende landformaties die konden bestaan en misschien leidden tot de scheiding van de zee. Het model vereist een U-vorm van de rivier Nijl en een ondiepe lagune langs de kustlijn. Het toont dat het water uiteen gedreven kan worden als de wind twaalf uur lang met 100 kilometer per uur over het water blaast. 'Deze landbrug is dan drie à vier kilometer lang en vijf kilometer breed. Het blijft vier uur open,' aldus de onderzoekers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten