Vrijdagavond Blues

Vrijdagavond. Voor mijn gevoel heb ik al weken geen boodschappen gedaan en ingeteerd op de inhoud van de kastjes. Maar eens op bezoek bij de supermarkt. Lekker potje koken. Pasta met prei, paprika en gerookte makreel. Mmm. Slaapje doen op de bank. Wat doet het er allemaal toe, al dat gedoe op het werk. Ga maar eens rommel opruimen. Kaarsjes branden. Wierook aan. Piano spelen. Mijn evergreen 'Seventh Street Blues'. Het is wel simpel, maar het klinkt toch lekker.

Telefoon. Het is Reenske.
- Hoe gaat het?
- Ja goed.
- Wat is er gebeurd sinds mijn verjaardagsfeestje twee weken geleden, vraagt ze.
- Ach, niks, zeg ik.

Ik kan het echt niet meer samenvatten, hoor. Ik heb het nog nooit gezegd, maar nu denk ik voor het eerst: als je het wilt weten: Read My Blog. Voor je het weet stort ik een onstuitbare vloed aan woorden over je uit. Ik kan mezelf niet meer horen. Vertel mij even andere verhalen dan dit verhaal van de afgelopen twee weken.