Vroeger gingen ze nog wel eens dood

Laatste avond Kröv. We nemen Wildteller für Zwei, met hert, haas en everzwijn. Gratis daarbij: Moezel fruitvliegjes. We proberen ze te vangen in ons kir-glas, maar ook al oefenen die een grote aantrekkingskracht uit op de vliegjes, het helpt niet. Ze zijn overstelpend. We hadden er al mee te maken in het huisje, maar hier in de Bistro is het onvergelijkelijk. Nadat we het wild genuttigd hebben (waarbij je voortdurend vliegjes om het hoofd wegslaat) vraag ik de uitbaatster of ze alsjeblieft wat over  de vliegjes wil vertellen. Dat wil ze graag.

De fruitvliegjes blijken ook voor haar een grote kwelling. Het is warm, het is de opwarming van de aarde, en het is de wijn. De druiven die net geoogst zijn en overal staat te rijpen. Vroeger gingen ze nog wel eens dood, die fruitvliegjes, maar kom daar nu nog eens om. Ze zijn een gigantische kwelling voor de uitbaatster, want iedereen denkt dat ze het niet goed schoonmaakt. Als alle gasten weg zijn gaat ze met de insecticide rond en 's morgens nog een keer, maar dat helpt maar even.