Met de tram naar het Concertgebouw. Het Händel-klasje is nogal duur (275 euro voor 10 keer, plus een concert), máár: het is heel fijn en niet dat dat de doorslag geeft, maar het is wel een fijn gebaar: je mag gratis met het GVB maar het Concertgebouw. Heen en terug. Dat scheelt dan 2,60.
Laat nu de trambestuurder zeggen als ik dat kaartje laat zien: 'Dus dat zijn die zwaar gesubsidieerde kaartjes'. Ik weet niet of hij het gekscherend zegt of dat hij besmet is door het rechtse virus dus ik ga maar niet in discussie.
Leen en ik zitten nu definitief bij de tenoren. En we zingen heel heel heel erg prachtig: 'O Lord we trust alone in thee' uit 'Joseph and his Brethren'. Ik kan het niet op YouTube vinden, maar morgen of overmorgen stuurt de Zing & Beleef-assistent de YouTube-linkjes vast en zeker door en dan kan ik het er alsnog onder plaatsen.
Maak me nu al weer druk over de volgende cursus Zing & Beleef Brahms. Vanaf 17 januari. 2011 Leen houdt erg van Brahms, maar ze vindt die vaste maandagavond wat vast. Aàààh, zeg ik, àààà. Schaamteloos. Haar vriend Peet die voor ons ingevallen is terwijl wij op respectievelijke afwezigheden waren, is helemaal WEG van Zing & Beleef-concept. Dus ik heb al gevraagd of hij meegaat naar Brahms, maar HOUDT hij niet van Brahms! Aààà, herhaal ik, en ik krabbel zachtjes aan haar mouw, net als Vespa altijd zo onweerstaanbaar doet.
En verdomd, het werkt. OK, zegt Leen, doen we volgend jaar Brahms.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten