Rijwielhersteller

Mooi wakker worden is het in de megasneeuwbui. Grappig: Vespa snapt het concept sneeuw nog steeds niet en wil steeds op het balkon waar decimeters stuifsneeuw ligt. Vespa, je wilt echt niet naar buiten. Ik ook niet. Nou lopend dan maar naar de Troefmarkt onder het bejaardenhuis. Maar die is niet beleverd vandaag, dus veel producten  zijn op. Geen brood, geen koffiemelk, geen stukken kaas, geen krant.

Als het eindelijk ophoudt met sneeuwen wil ik toch wel een echte verse-sneeuw-ervaring. 'Will, zullen we een sneeuwwandeling maken? In mijn Flevopark? In jouw Vondelpark?' We kiezen het Vondelpark. 'Mijn fiets is stuk, ik kom wel met de tram.' Maar er komt helemaal geen tram. Op nu.nl valt te lezen dat het tramverkeer in Amsterdam ernstig ontregeld is en dat vele ploegen in de weer zijn om de wissels sneeuwvrij te maken. Het waait ijzig op de halte. 'Will, rijden er bij jou trams?' sms ik kleumend. 'Er stáán trams, en heel veel', weet ze te melden. Dan ga ik maar weer huiswaarts.

Over de fiets. De ketting staat op knappen, de rem doet het niet, de snelbinders hangen aan flarden langs het achterwiel, het achterlicht is kassiewijlen. Alles rammelt en hangt los. Ik had 'm al lang naar de fietsenmaker willen brengen, maar een van Bobby's onnavolgbare liefhebberijen is fietsen ('rijiwielen') herstellen. Géén fiets naar de fietsenmaker, dat wil hij zelf doen. Dus daar gaat de rest van de middag aan op. Hij herstelt de fiets in het halletje van mijn complex, en ik laat mij genoeglijk alles uitleggen over klemboutjes en meer van die zaken. Na ruim een uur is alles weer heel.