The People's Hearts

Bij het Amstel Hotel ligt een heel mooie oude houten rondvaartboot. Altijd al ik over de Amstel fiets zie ik die boot liggen onder aan de trappen van het bordes van het hotel en dan denk ik: Wat voor mensen zouden daar in zitten? Hoe kom ik daar ooit in?

En dan zit ik er zomaar in! De uitgeverij van Haar naam was Sarah viert dat er in Nederland 1 miljoen exemplaren verkocht zijn. 1 miljoen! En het is in 36 landen uitgebracht. Overal doet het het goed, maar vooral in Nederland en Amerika, vertelt de schrijfster. De uitgeverij verwachten dat het nog wel naar de 1,5 miljoen stijgt. De schrijfster is erbij. Er is pers, inkopers, de uitgevers, vertaalsters... Er zijn champagne, wijn, jus, bitterballen toastjes en oesters.

Er zijn onder de genodigden ook twee Nederlandse lezers, ze zijn niet hoger dan 1,50 meter, die door dit boek hun persoonlijke familiegeschiedenis (over weggevoerde Franse joden in WO II) hebben kunnen achterhalen. De schrijfster vertelt dat het zo bijzonder was dat ze hier herkend wordt op straat. 'Thank you', zeiden de speechers, 'thank you for touching the people's hearts'. Het is zo mooi roerend allemaal, dat je bijna vergeet dat je het boek een beetje een draak vond.

Hani501 maakt de fotoreportage. Dit onflatteuze uitstapmomentje gunt ze me voor mijn blog. Het zij zo. Het is mooi wel het bewijs dat ik in het bootje was. En er is méér bewijs, mailt ze, en stuurt nog een foto. Dat is nu de eerste.