En toen waren er víjf meisjes

Er stromen steeds meer familiefoto's in de mailbox. Zelf ga ik ook weer aan het scannen. Deze vind ik - hoewel onscherp en vlekkerig - toch mooi. Het moet 1959 zijn. Geen idee wie de geüniformeerde dame is bij wie ik op schoot zit. Rechts zit Tante Ans, zij was onze vroedvrouw. Zij heeft ons  geloof ik allemaal gehaald, behalve mij. Want ik werd in het ziekenhuis geboren. Tante Ans had altijd leuke hondjes. Keeshondjes.

Rechts op de foto zien we het Harmonium, waarmee de verhaallijn Frau und Orgel begon.