Bitterkut

Gelezen: Bitterkut van de Zweedse Maria Sveland. Het is een leesexemplaar dat ter redactie gestuurd is dat ik lees, het boek verschijnt 1 april en dan heet het Bitterbitch, want de Nederlandse boekhandel vond dat de titel niet door de beugel kon, Bitterkut. Maar Bitterfittan betekent wel degelijk Bitterkut. Het is een zelfbedacht woord van de schrijfster, voor verbitterde vrouwen, verbitterde jonge vrowuen met een baby diue in een situatie verzeild zijn waarvoor de nooit gekozen hebben, namelijk met naby en een man die zijn werk belangrijker vindt dan de baby en haar lichamelijke en psychische processen.

Raar boek. De woedende vrouw die een weekje weg gaat naar Tenerife, in haar eentje, omdat ze aldoor maar zo woedend is. Ze heeft Fear of Flying van Erica Young mee en is jalioers op de vrouwen van de feminstische golf die nog van vrije seks konden dromen en doen zonder angst voor aids. Het is een ouderwetse woede, de wereld verandert nooit, de mannen blijven egoistische lullen, de vrouwen tuinen er met al hun Liefde steeds weer in. Maar aan het eind gaat ze gewoon weer naar huis, zwanger van de tweede en wel, en sluit ze liefdevol man en kind in de armen. Misschien wel levensecht, maar als slot van een haatroman een beetje onbevredigend.