De shiatsu-therapeute is een maand naar India geweest, dus ze moet eerst bijgepraat worden over de nieuwste ontwikkelingen, zoals de bril, de suikerziekte van Vespa en de ontwikkelingen bij Mutti. Ik word weer zo enorm wakker 's nachts, zeg ik. Van 02 tot 05, je kunt er de klok op gelijk zetten. Dat komt van de lente, zegt ze. Dat is het seizoen van de levermeridiaan, mensen slapen slecht, mensen zijn wanhopig. Niet in het najaar, maar bij het bijna uitbarsten van de lente worden de meeste zelfmoorden gepleegd. Het duurt een paar weken en dan gaat het weer over.
Ik snap er niets van als ze over de meridianen praat, en kijk dan altijd een beetje leeg, maar het is goed, want daarna behandelt ze me altijd mooi en heilzaam. Ze prikt met haar mooie vingers in mijn hiel, in mijn benen en mijn zij en dat doet zeer, maar dat heft blokkades in de levermeridiaan op, zegt ze. Zie plaatje.
Mijn shiatsu-therapeute is jong en beeldschoon. Ze heeft lange zwarte krullen. Maar nu ik een bril heb zie ik ineens dat ze wallen onder haar ogen heeft en bij de oren een beetje grijs wordt. Dat maakt haar iets menselijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten