In de fietsenkelder van Bobby's flat is een grote schoonmaak aan de gang. Alle fietsenwrakken zijn naar buiten gegooid en wachten nu op het moment op gehaald en vermalen te worden. Ik word altijd blij van dergelijke opruimingen: fietsenwrakken staan tenslotte enorm in de weg. Opgeruimd staat netjes. Bobby wordt echter bevangen door een andere vreugde: namelijk om uit dertig wrakken een nieuwe fiets te fabrieken. Hij kiest een basisframe - een heren-Gazelle uit 1960 ofzo - scharrelt uren om de berg wrakken heen, sloopt overal onderdelen af en gaat dan op zijn balkon knutselen tot hij een goed werkende fiets heeft. Dolgelukkig.
Maar je hebt al twee fietsen en de mijne, pruttel ik, 'n beetje getergd door al die Malle Pietje-zooi, waarom in godsnaam een vierde? ('Hij is voor Maassluis! Dat had ik je toch gezegd?')
Geen opmerkingen:
Een reactie posten