zondag 17 april 2011

Poème

Het wordt uiteindelijk een lange slenterwandeling over de Singels van Utrecht, vol verrukking over de bloesems, die uitmondt bij een uitvoering van het symfonieorkest De Philharmonie, die 'Blumine' en 'Symfonie nr 1 in D' van Mahler speelt, alsook 'Poème voor cello en orkest' van  Henriette Bosmans. Ik herinner me nog goed in de jaren tachtig dat deze componiste door de feminstes van weleer aan de vergetelheid ontrukt werd. Nu wordt ze gewoon gespeeld. Dat is mooi.

Gisteren speelde dit orkest in de Beurs van Berlage en vandaag in de Geertekerk in Utrecht. Het is allemaal onverwacht mooi. Jammer dat ik er geen woorden voor heb, voor muziek. Maar zo'n concert is een geschenkje dat je zomaar in de schoot valt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten