We nemen onze intrek in een heel oud piepklein Grieks huisje. Vlak boven de zee. De kleuren zijn zoals je ze van hier mag verwachten: fel en licht. Overdone. Mmm!
Na de nachtelijke reis hiernaartoe moeten we uiteraard een slaapje doen. Het bed staat op een houten zoldertje van hoogstens 3x3. Is het van oorsprong een huisje voor de oude moeder? Een vrijgezelle broer?
Het slapen valt niet mee want de storm buldert om het dak. Zou die ooit weer gaan liggen of hoort storm bij deze plek?
Ik dacht weer eens dat we naar de zon gingen en heb een grote koffer boordevol bloesjes en jurkjes mee, en maar één fleece. Doet me denken aan februari in Madeira vorig jaar, waar ik toen maar een dikke trui en een dekentje kocht van schapenwol. Hier verkopen ze zulke dingen niet, het is tenslotte mei.
Er is staking van de benzinestations, er zat (met excuses) nauwelijks benzine in de huurauto en die is nu op. Maar ook dat kan de pret niet drukken.
Toch roep ik elke vijf minuten: wat is het hier heerlijk. Het is een heerlijk Grieks rommeltje met bijzonder aardige Grieken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten