Tweeten en getweet worden

De nieuwe levensfilosofie: ik word getwitterd dus ik besta! Ik weet het, het is een beetje discutabel, maar het is ook wel weer een beetje waar.

Bevind mij de hele dag beroepsmatig in een 'industriele' congreslocatie te Maarssen tussen de pakkemansen. De belangrijkste vreugde is twitteren - en op Twitter gelezen en geretweet te worden. Op een gegeven moment worden er grote poen-auto's binnengereden om de sprekers hun entree te laten maken, dikke Audi's en Chevrolets. Op de plasmaschermen grote afbeeldingen en de prijs van die auto's. Dat heb ik wel eens een momentje van existentiele twijfel.

De enkele vrouwen op dit congres klampen elkaar aan. In de pauze een gesprek met een ander vrouwspersoon, die vertelt dat ze in de ochtendstond voor haar klerenkast had gestaan: wat zal ik aandoen. ach ik kan toch wel gewoon een witte broek en een bloesje aan, we zijn met vakgenoten onder elkaar. Al die pakkemansen, dat had ze niet verwacht. Kom volgende week naar óns event, zeg ik. In je bloesje. Aan Zee!

Hoe dan ook: het is wel een groots moment om je zelf een paar uur later zo op Twitter terug te vinden!