woensdag 21 september 2011

Tristesse

Even bij Broekmans & Van Poppel langs. Misschien helpt pianospel. Bij die winkel voel ik altijd een enorme drempel, je kunt er niet makkelijk je weg vinden. Het personeel is héél deskundig. Ze willen altijd precies weten wat je wilt en dat weet ik meestal niet.

Liefst bestel ik via hun site, maar die is niet zo goed en dan krijg je wel eens iets verkeerds. Maar dan heb je het boek in kwestie al geknakt en kan het niet meer terug. Zus4 had toen ik een maand geleden bij haar was een geweldig pianoboek Die 100 schoensten Melodien Von Klassik bis Pop aangeschaft. Dat wilde ik ook, maar toen bleek ik de mittelschwer arrangiert-versie gekocht te hebben, die is te moeilijk voor mij, blijkt. het boek dat ik zo leuk vond was de 'leicht arrangiert-editie, maar die vind ik niet op hun site. 

Vandaag is er een klant in de winkel die meeluistert naar mijn conversatie met de verkoopster en precies begrijpt wat ik bedoel als ik zeg dat de mittelschwere versie nog niet aankan. Dat sterkt een mens.

Dan wil ik ook nog graag een klem, om dit nogal dikke pianoboek open te houden, want knakken baat niet. Vandaag ben ik zo assertief dat ik zeg: 'Nee die klem is niet goed, ziet u? Heeft u niet een andere?' Die heeft ze.

Nu oefen ik 'Tristesse' van Frederic Chopin. Dat is goed voor het stilleggen van het tempo. De foto van Mutti staat op de piano. Ik heb het nooit gedaan, maar het nu voelt het toch sneu: ik kan nooit meer voor haar spelen.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten