De factuur van de garage telt maar liefst twéé velletjes, vol onderdelen, oliën en andere vloeistoffen, en handelingen. Rick de garagist legt het me graag nog een beetje beter uit. Omdat ik zo goed luister wordt hij steeds enthousiaster. Hij pakt zelfs zijn leerboek erbij. Kijk! Mag ik de titel noteren, vraag ik, dan kan ik dat boek aan mijn man cadeau doen die graag alles wil weten. Ik noteer de titel: Technische leergang. Vervuiling van brandstofsystemen motoren. Maar u kan dat nergens krijgen hoor, zegt hij. Het is exclusief van de fabrikant Forté. Dat is niet voor leken.
Vanochtend heeft hij heel dwingend tegen de remschijven- en -blokkenleverancier uit Etten-Leur gezegd: Het móet vandaag, want die mevrouw móet morgen naar Emmen.
Wat moet u eigenlijk in Emmen, vraagt Rick nu. Naar de dierentuin? Nee, zeg ik, was dat maar waar, we gaan naar Mutti's huis, kijken wat waar naar toe gaat. Maar die dierentuin is wel een ding, babbel ik. Als kind, blababla...
Rick blijkt een vergelijkbaar verleden te hebben, maar dan te Amsterdam. Opgegroeid naast Artis. Vader was bevriend met Jacobi, de toenmalige directeur van Artis. Mocht hij helpen bij jonge gorilla's en jonge neushoorns. Ik ben dan wel 938 euro lichter, maar ik heb mijn auto terug en ik heb er weer een nieuwe Vriend bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten