Etmaal van louter-dingen-die-misgaan

Ik heb ineens een pottenkapsel. Geheel onbedoeld. Het-groei-wel-weer-aan, is nu mijn mantra. Over-een-week-zit-het-wel-weer-goed.  Ik had  ook nóóit naar de Turkse kapster moeten gaan. Het zal wel een gevolg van het slechte slapen: een etmaal van louter-dingen-die-misgaan.

Eerst ga ik naar Intratuin. De afgelopen maanden heb ik de planten op mijn balkon ernstig verwaarloosd. Witte violen in de bakken, roze en witte heide en roze en witte chrysanten, en roze en witte cyclaampjes in de grote potten. De dode planten, en dat zijn er nogal wat, moeten weg. Ik vergeet alleen nieuwe potgrond mee te nemen, dus de operatie moet uitgevoerd met behulp van de aarde van de oude planten. Dat geeft nogal geknoei. Alle resten voer ik af in dozen en vuilniszakken. Al gauw lopen er talloze aarde-sporen door het huis. Grr.

En dan houdt het niet meer op met misgaan. Op het werk werk ik aan een interview dat ik met commentaar van de geïnterviewde over de mail terugkrijg, een uur lang bewerk, en dan niet juist op de computer opsla. Ook de herziene versie zit in de map 'Temporary internet files' op de server, waar je als eenvoudig employee geen toegang toe hebt. Ik zie het stuk staan. Maar hoe krijg ik hem terug? Meer dan een uur zit ik ermee te klooien. Sales-collega Roel heeft het ook wel eens meegemaakt, maar weet ook niet meer hoe het moest. Ook de Helpdesk geeft het na een kwartier op. Uiteindelijk is Vinnie de held die erin slaagt het document door te sluizen. 

Dan naar AH voor boodschappen. Voor mijn nieuwe Romertopf-recept (asperge, venkel, ui, bosui, sinaasappel, scholvis) heb ik èn groene asperges en één sinaasappel nodig. Maar míjn AH (Molukkenstraat, grrr) heeft geen verse asperges en alleen netten met 15 sinaasappels. Los? Nee, mevrouw, daar kunnen we niet aan beginnen. Dus naar de Turkse supermarkt op de Javastraat. 

Het is me intussen een partij warm, m'n dikke krullenkapsel zit ontzettend dwars. Nu ik toch bij de Turkse supermarkt ben kan ik ook wel even naar de Turkse kapper. Er staan nieuwe kapsters. Ze praten wel Nederlands, dus je hóópt dat ze je begrijpen. Turkse kapsters kunnen heel goed knippen, maar ze hebben een andere haaropvatting. Het begint ermee dat ze m'n haar al wast voordat ze ernaar gekeken heeft. Er gaat bij het knippen zoveel niet naar mijn smaak en aanwijzing, dat het enige wat ik steeds kan bedenken is nóg maar een stukje eraf. Ze dunt zoveel uit dat ik geen krullen meer heb. 

'Ik vind lang haar mooier', zegt Bobby als ik hem van station Amstel haal. 'Het is een beetje een póttenkapsel.'