donderdag 27 oktober 2011

Vemb

Mijn werkkamer is nog niet af, en uitgesproken sáái. Weet niet goed wat ik er mee moet. Het is best een lekkere kamer, wat helemaal duidelijk werd toen Nichtje er woonde met al haar meisjespulletjes. Maar nu zij weg is is dat gevoel ook weer weg. Hoe trek ik mijzelf naar die kamer toe? 

In de middagpauze een halfuurtje naar IKEA. Vloerkleden kijken. Wil ik een Pers, een Witwollen, een Kleur, Veel Kleur, Naturel, Licht, Donker?

Mijn vloer is bamboe. De wanden zijn katoenwit. De boekenkast is berken. De werktafel en de planken zijn antiekgroengrijs. Al met al is alles een beetje bleek. Er moet iets opgefluft.

Vroeger droomde ik van een donkere studeerkamer, als van een psychiater, met donkere kasten, donkere boeken, een lederen bank, Chesterfield ofzo, een statige schemerlamp, en een knappend haardvuur, een Belangwekkende Mannen-studeerkamer. Daar past dit kleed toch niet bij? Maar het past wel bij de tekenspullen en de tekeningen.

Ineens valt het oog op deze 'Vemb', waar ik nooit op zou komen, maar die heel goed zou passen en onmiddellijk vrolijkheid in die kamer gaat brengen. En een trek ernaartoe. Maar ik zou het nooit uitzocht hebben.

Zegt ook iemand: 'Dóen!' of 'Niet Doen!'?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten