Grip

Dat is leuk: Arno Koek van de boekhandel in Heemstede (een Facebook-vriend) leest hetzelfde boek als ik: 'Grip' van Stephan Enter. Laatst heb ik helft van mijn Facebook-vrienden ge-defriend. Dat was een fijne actie. Nu lees ik er alleen nog van mensen die ik werkelijk ken. Dan is het extra leuk als een van die overgebleven 'vrienden' hetzelfde boek leest.

Grip gaat over een vriendenclubje die in de studententijd bergen beklommen, alpinisten, drie jongens en een meisje. Nu twintig jaar later gaan ze elkaar weer ontmoeten. We lezen de dag naar de ontmoeting met zijn vieren toe, door de bril van de drie mannen. In de trein van Bruxelles naar Wales. Er wordt wat afgedacht, geregistreerd, herinnerd, bespeten, geconcludeerd, geconverseerd.Veel grip hebben deze mensen niet op hun leven.

Heel mooi boek. Ik houd van romans waar niet het familieleven centraal staat, maar het individu en de vriendschappen. Wel dramatisch slot. Dat hoort waarschijnlijk bij romans over bergbeklimmers.

Het roept herinneringen op aan een mooie roman van Doeschka Meijsing: 'De weg naar Caviano'. Ook een reünie van een groepje vrienden, ik meen in Noord-Italië, die tijdens een vakantie een van hen verloren hebben.