De parels van Emmen

Dit boekje over de Emmer architectuur had Marianne in de kast staan. Gekregen Ze dacht: wat moet ik ermee? En toen dacht ze aan mij.

Ik ben geheel geïmpregneerd met ideeën over hoe lélijk Emmen is. Ik ken geen plaats die zó onplezierig is opgezet als Emmen. Het is allemaal met grootste visies gedaan, massabouw die vernieuwend was in de jaren vijftig, zestig, zeventig, tachtig en negentig, etcetera steeds weer nieuwe wijken die geheel is opgezet in de tijdgeest van elk decennium. Dwaalwijken vol doorzonwoningen met kronkelwegen waar een buitenstaander geen weg kan vinden. Geen gebouwen die markeren. Gezinnen gezinnen gezinnen.

In de laatste decennia werd het centrum volgepropt met hoogbouw voor de oudere Emmenaar (die uit de en omstreken). Want al die gezinnen die vanaf de jaren vijftig en zestig in die ruim opgezette buitenwijken gehuisvest zijn gevlogen en de oude ouders willen dichter bij elkaar, dichter bij de winkels en de voorzieningen. Dus die willen allemaal in 'Het Dorp', waar waanzinnig veel hoge appartementencomplexen zijn neergezet. De laatste jaren de een nog prestigieuzer dan de andere. Idioot architectonisch ambitieus. Maar geen groen. Want er zijn al die Emmerdennen, wie denkt er dan aan een pleintje, een parkje, een fontein, waar al die mensen met rollators even kunnen rusten? Nee, voor de recreatie is er alleen het kerkhof.

Ach, sommige hoeken en straten zijn ok, de straten rond de dierentuin, de wijk uit de jaren dertig en veertig, dat is eigenlijk een paradijselijk. Het is er fijn winkelen, dat geef ik onmiddellijk toe, zoveel winkels vol vriendelijk personeel, maar het geheel, het centrum, ach ach ach. En dan maakt de Gemeente een boekje dat 280 pagina's lang de schoonheid van Emmen predikt.

 'Landschap, stedenbouw en architectuur vormen de drie pijlers van deze gids. Er wordt eer betoond aan de makers van Emmen: de inwoners, bestuurders en creatieve geesten die de gemeente in verleden en heden ‘gevormd’. Het boekje bevat een kleine greep uit de ‘parels van Emmen’. Dus lees ik het steeds geïnteresseerder. Er zitten hele verhalen achter, al vanaf de hunebedbouwers. De geschiedenis van het gebied met al zijn vele dorpen half op de Hondsrug half in het veen, is eigenlijk bijzonder interessant. En dan zie je de in de ogen van de trotse bestuurders markante punten van Emmen.