Trio Rouge

Buurman heeft een ander leven dan ik. Hij is muzikant en speelt contrabas. Jazz. Hij speelt onder andere in een mandoline-orkest. Hoe klinkt dat, vraag ik, 20 mandolines en een contrabas? Zijn het twintig dames die allemaal hetzelfde op de mandoline spelen en één heer op de contrabas? De verbeelding begint onmiddellijk op hol te slaan. Maar nee, vertelt hij, er zijn diverse soorten mandolines en gitaren en wel vier partijen. En het zijn niet alleen dámes die mandoline spelen, maar ook heren.

Zijn orkest treedt onder meer op voor bejaarden en gehandicapten. Mag ik je optreedprogramma, vraag ik, want ik heb soms een snik naar andere werelden dan waar ik nu in verkeer. Ergens in december op een maandagmiddag treden ze op in de Muziekschool Noord voor een groep meervoudig gehandicapten. Hun jaarlijkse kerstuitje. Ik zal kijken of ik kan.

We vinden het leuk om naar elkaars muziek te luisteren. Dat ik in Langres een folk-groep uit Montréal heb gehoord vindt hij erg leuk, want hij houdt erg van folk-muziek uit Montréal. Ik wist niet eens dat het een genre was.

Heb jij voor mij leuke muziek om naar te luisteren, vraag ik, en hij komt met Trio Rouge. Het is een ongewone combinatie: stem, cello en tuba/serpent. Vincent Courtois, Lucilla Galeazzi en Michel Godard. Ik ben verrukt van de stem, en Buurman is verrukt is van de tuba. Er is wel muziek op YouTube te vinden, maar niet die waar wij dol op zijn.

Trio Rouge: Aangrijpende Mediterrane Creativiteit