Van de redactie heb ik weer een hele stapel boeken en boekjes meegenomen, vanuit het idee voor elke behoefte en stemming wat moois. Op zo'n koude herfstvakantie moet je als je niet slaapt, eet of wandelt de tijd maar een beetje stukslaan en waarom dan niet met mooie boekjes?
Deze Vasili Grossman ken ik niet, al heb ik het idee dat ik hem zou moeten kennen, hij is een groot Russisch schrijver met één opus magnum: 'Leven en lot' over Rusland in de tweede Wereldoorlog. Hij was correspondent voor een krant, zijn moeder woonde in een Oekraïens stadje, waar zij in 1941 is vermoord en in een massagraf terecht is gekomen. Vanuit het getto heeft ze hem nog een brief geschreven.
Mooie ontroerende brieven zijn het. Onverdragelijk als je moeder zo aan haar einde komt. Mooie brief ook van haar, over het dagelijks leven in het getto en het naderend einde. Zo eenvoudig. Waarom zouden ze dit uitgegeven hebben? Wie koopt zit?
Wat zou ik in een brief aan mijn moeder schrijven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten