Bij het bezichtigen van de kerk Santa Maria Gloriosa dei Frari word ik ineens overvallen door heftige antipaapse sentimenten. Al die grandeur, die idioot overdreven afmetingen, als die rijkdommen, voor wat, voor wie? Geen religieuze functie meer dan het gebouw in al zijn protserigheid laten zien. Grr.
Waarom wij tegen de Papen waren. Dat was in de jaren zestig nog heel sterk. Katholieken waren nog erger dan de Openbaren, waar wij ook niet mee omgingen. De kinderstem. De katholieke kerk en de katholieke religieuzen verrijkten zich ten koste van de armen. Die moesten geld betalen (aflaten) om vergeving van hun zonden te krijgen. Ze moesten heel veel kinderen krijgen omdat de kerk veel leden wilden hebben. De mensen hoefden net zelf in de bijbel te lezen, want dan gingen ze maar zelf denken, zij werden met schilderijen en beelden dom gehouden. Zo werd mij indringend verteld.
En nu? Doe mij nu maar een klein intiem kapelletje, waar de mensen woordenloos een
beetje stil tot zichzelf zitten te komen, waar ze een kaarsje branden voor
hun zieken en/of gestorvenen.Of gewoon voor zichzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten