Hoe geanimeerd en verwachtingsvol begint het niet? Druk zitten we te praten en redeneren. We krijgen biertjes en wijntjes, heerlijke hapjes en een prachtige maaltijd. Met ingehouden adem kijken we. Niemand verwacht dat het kan, dat we verliezen. 1-0 voor Denemarken. Dat kán niet. Maar het gebeurt wel. Dan gaat iedereen (behalve Bobby en ik zijn er ook nog Leens moeder en Leens vriendin Gerda) uitgeput en teleurgesteld naar huis. Het is stil op straat.
Achteraf herinner je je wonderlijk weinig meer van de gezelligheid als je verloren hebt. In het licht van een overwinning zouden dit toch ontzettend grappige foto's zijn. Nu zijn ze ook wel grappig, maar ook 'n beetje treurig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten