Vandaag eindelijk weer eens naar De Papegaai in de Kalverstraat, vanwege de hemelse troostrijke zang van het Ensemble Vocal Rafael. Sinds ik weg ben uit de Jordaan, vanwaar je kuieren kon naar De Papegaai en De Krijtberg, gaan we vooral naar de Nicolaaskerk en De Duif.
Die zijn ook mooi, en hebben elk hun eigen charme, maar ze hebben niet het Ensemble Vocal Rafael. Vandaag zingen ze uit de 'Missa Sine Nomine' van William Byrd. Het is een wonder dat die zeven mensen daar elke zondag, week in week uit, jaar in jaar uit, twee keer per zondag optreden. En zo mooi. Tegenwoordig staan ze boven achter bij het orgel, ik snap dat dat een nóg mystieker effect heeft, maar zelf vind ik dat wel een beetje jammer. Ik kijk ook graag naar ze.
We kopen na de dienst twee twee cd'tjes en horen uit de mond van een der zangeressen het verhaal van het koor. Veertig jaar bestaan ze al!
Die zijn ook mooi, en hebben elk hun eigen charme, maar ze hebben niet het Ensemble Vocal Rafael. Vandaag zingen ze uit de 'Missa Sine Nomine' van William Byrd. Het is een wonder dat die zeven mensen daar elke zondag, week in week uit, jaar in jaar uit, twee keer per zondag optreden. En zo mooi. Tegenwoordig staan ze boven achter bij het orgel, ik snap dat dat een nóg mystieker effect heeft, maar zelf vind ik dat wel een beetje jammer. Ik kijk ook graag naar ze.
We kopen na de dienst twee twee cd'tjes en horen uit de mond van een der zangeressen het verhaal van het koor. Veertig jaar bestaan ze al!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten