Vanwege dat vrienden van Bobby vrijwilliger zijn bij de Haarlemse Honkbalweek (respectievelijk Hoofd Beveiliging en Hoofd Catering) gaan we naar de Haarlemse Honkbalweek. We hebben geen kaartje, maar mogen er toch in. We mogen door onze connecties zelfs parkeren in de VIP-parkeergarage. Een telefoontje met het Hoofd Beveiliging opent alle hekken.
We wonen de wedstrijd Nederland-Puerto Rico bij, van 19 tot 21.30 uur. Vanmiddag was USA-Cuba, maar dat was te vroeg. Bobby vindt dat de wedstridj snel afgelopen is. Ik op mijn beurt vind tweeënhalf uur erg lang.
Het is bijzonder bij de Haarlemse Honkbalweek. Op mijn manier geniet ik er ook wel weer erg van. Niet zozeer van de wedstrijd, die vind ik best saai, maar van de mensen en het gedoe eromheen. Het is pure sportvreugde, zoals sportvreugde moet zijn. Zoals voetbal zou moeten zijn. Het is soort van Amerikaans, met opgeklopte muziekjes en waves. Ik heb weinig voeling met het publiek dat hier komt, maar ik kijk mijn ogen uit, het geeft veel plezier, en het intrigeert me. Ook mooi zijn de prachtige avondluchten in zo'n stadion, zie foto.
Er zijn vooraf en na afloop diverse stands met honkbalparafernalia. Bobby koopt een aantal honkbalshirts. Al snap ik er weinig van, ik moedig dat graag aan. Of we morgen weer komen. Zondag is de finale. En wel de héle dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten