Eindelijk weer eens naar de Nicolaaskerk. Zo mooi, zo bijzonder. Waarom ik er niet elke week ben is dat je jezelf om een uur of negen met enige wilskracht uit je bed moet rukken. En dat lukt vaak niet.
We halen het nét. En komen in de zijbeuk voor te zitten, zo vol is het. Er zijn heel veel mensen, en zo bont en internationaal is het geheel. Dit is een heel actieve kerk, er zijn veel vrijwilligers, en na afloop blijven velen koffiedrinken.
Het is wel jammer dat pastoor Joop Stam er niet meer voorgaat. Vandaag doet kapelaan Jim Schilder de preek. Hij is oud-journalist van HP-DeTijd en telg uit de - in die kringen uit mijn jonge jaren - beroemde vrijgemaakt-gereformeerde familie Schilder. Hij doet zijn best, maar hij is nog geen Joop Stam, maar dat kan ook niet. Dit is mooi, deze kerk, de mensen, de saamhorigheid, de muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten