Schoeisel

De hoogste tijd voor het raadsel van de Timberland schoenen. Het is alweer jaren geleden dat ik ze kocht, nota bene in Wenen, waar ik op werkbezoek was en geen schoenen mee had om uren mee door de stad te lopen. Brave platte schoenen vind ik niks, die doe ik nooit aan, dus zo werden het wandelschoenen in de laagste categorie. Ze zijn uitgesproken onelegant in een operettestad, maar kunnen altijd van pas komen bij de wandelvakantie, moet ik toen geredeneerd hebben.

Ik had thuis ook zwaardere wandelschoenen, maar daarvan moest ik vorige vakantie vaststellen dat de zolen helemaal gladgesleten waren, dus daar heb je op glibberpaadjes niets aan, ook al zijn ze waterdicht. Vandaar dat deze vakantie de Timberlands schoenen mee gaan. Nooit klachten over gehad. Prima wandelschoenen.

Vanaf de eerste keer dat ik ze hier op de Azoren aandoe krijg ik last van zere hielen, enkels en kuiten en wat al niet. Na dag 2 meen ik dat op te lossen met serieuze knelzwachtels die ik koop bij de apotheek te Vesal. De 'enkelsokjes' - waar ik eigenlijk voor kwam - raadde de apotheker mij ten zeerste af. Ik denk nog: wat is er tegen placebo-sokjes, maar laat me overhalen.

Nu heb ik bijna twee weken gelopen met knellende verbanden om de enkels, en dat in die hitte, en pijn in de enkels en hielen en kuiten die niet afneemt. Het is waarschijnlijk dat ik oud en der-dagen-zat geworden ben, concludeer ik treurig. Ik verzet me steeds meer tegen de wandeltochten. Smoesjes.

Maar: zodra ik de wandelschoenen uit doe en de sandalen aan: geen centje pijn meer! Gisteren wandel ik op mijn hardloopschoenen - waar ik nooit meer op hardloop - en is er hélemaal niets aan de hand. Is er gewoon iets mis met die - dacht ik - oerdegelijke Timberlands en niet met mij!