Nee zeggen

Waarom is het zo moeilijk Nee te zeggen, is de vraag van journaliste Iris Pronk in Trouw dit weekend. Nee tegen je kinderen. Streng zijn. Ik heb er vooral doorheen gescrold, kan het niet echt  navertellen en heb me verbaasd over haar mateloze bewondering  voor ouders die wél streng zijn en wel grenzen stellen. Er zijn voor niet-ouders toch een boel ervaringen die je niet kent. 

Bij mij raakt het plaatje natuurlijk meer aan mijzelf. Niet dat ik hagelslag eet, of dat ik zo tekeer ga als dit kind, maar waarom is diëten zo moeilijk? Nu heb ik mij een week lang ongeveer aan de regels van de dietiste gehouden en ben ik nog geen ons kwijt. Volgens eet ik minstens een derde tot de helft minder, en heb ik een streng verbod op fruitshakes, nootjes en wijn, en toch helpt het niet. Nog niet. Wel voel ik me frisser en energieker, zeg ik ondersteunend tegen mezelf. Dan moet dat voorlopig de winst maar zijn.

En het kind (jongetje/meisje?) op de foto lijkt nogal op de roodharige Isis die ik in augustus bij Marg ontmoette, aan wie ik vroeg: 'Mag ik je oma zijn?' 

Ik ben ook een beetje jaloers op het kind op de foto. Wij mochten vroeger slechts twee theelepeltjes hagelslag. Daar was je boterham niet eens echt mee bedekt. Was ik - streng opgevoed als ik ben - nu beter af dan dit verwende kind?

Hier het hele artikel