Wollen onderbroek

Vandaag ga ik wandelen in de duinen. Wat zal het er mooi woest en wit zijn! 

Ik wil graag via Egmond Binnen naar de Abdijwinkel om nieuwe abdijparfum en abdijzeepjes te kopen. Die zijn heel lekker en ik krijg er altijd complimentjes over. 'Mmmm! Wat heb jij voor een geurtje?' 'Een abdijgeurtje!' 'Huh?' Maar de abdijkgeurthes zijn bijna op en wanneer kom je nou in Egmond Binnen? Vroeger hadden we nog hun Abdijwinkel aan de NieuweZijds, maar die is sinds twee jaar dicht.

Het zal wel koud zijn in de duinen. In de kast vind ik een lange wollen onderbroek. Ook zo'n ding met geschiedenis.  Het was kerst 1999 dat Ex en Will en ik naar Zuid-Kreta gingen op een individuele kerstwandelreis van Stap Reizen van Henk, via wie we dit jaar naar de Azoren zijn geweest. Het was de vakantie dat het uit ging met Ex omdat er een nieuwe liefde aan haar firmament was gekomen, met wie ze daar te Kreta any moment aan het sms-en en bellen was. Het was er ontzettend koud, zeg maar in alle opzichten. En we wilden de miserie voor Will verzwijgen. Een dieptepuntvakantie. 

Het hotel had alleen maar twee dunne katoenen dekentjes per bed en geen verwarming. Ik had niet eens een pyjama mee. Dus we zijn alle winkeltjes van afgestruind op zoek naar iets warms. Ik vond dit. Ik heb 'm denk ik nooit meer aangehad, maar ook nooit weggedaan. Vandaag is de dag voor die Griekse mannenonderbroek.