Het uit logeren gaan én twee etentjes hebben me dieetmatig geen goed gedaan, vind ik. Het afvallen stagneert. De diëtiste blijft me echter prijzen en zeggen dat 't goed gaat, tenslotte ben ik de afgelopen twee weken niet weer áángekomen. Maar ik denk de hele dag aan eten, klaag ik. Ik wil appeltaart met warme vla en slagroom, ik wil een heel zakje nootjes, ik wil veel patat met veel mayonaise. Ik wil een fles wijn. Ik ben stikjaloers op iedereen die wel alles mag eten en drinken.
De diëtiste stuurt me nu bemoedigende sms-jes.
Die afgelopen weken met eerst de ruggenprik en de Utrechtse griep, toen de logeerpartij en Mecklenburg, en toen twee keer uit eten, hebben mij behoorlijk van mijn zelf ingestelde eetregime afgehaald. Ik ga gewoon het hele weekend koken, besluit ik. Soepen, salades, ovenschotels, als het maar veel tijd kost en geurt. Ik ga mensen bellen: Kom je bij me eten? Dan kan ik de hele dag in de keuken met eten bezig zijn. Koken is liefde, zegt de dietiste begrijpend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten