Kekker

Vinnie had in zijn laatste sinterklaasgedichten de opmerking gekregen dat hij zich veel te 'lesbisch' kleedde en daarmee bedoelde Sinterklaas: 'met weinig elan', 'fleece' enzo. Nu had ik daar de laatste maanden ook een beetje last van. Dat kwam enerzijds door ziekigheid en anderszijds dat mijn ijdele kleren me niet meer goed pasten. Of stonden. 

Je hebt natuurlijk ook een beetje een ijdele omgeving nodig om getriggerd te worden om er wat aan te doen. Maar: ik zoek de mensen er niet op uit. Sterker nog, de mensen om mij heen hebben steeds meer de neiging het grijs het grijs te laten. Het is ook een lovenswaardige opvatting, maar voor mijzelf deel ik die (nog) niet.

Vandaag kijk ik weer eens vriendelijk-kritisch in de spiegel. Waarschijnlijk door het gezonde eten dieet en/óf door het in bed liggen zijn  mijn rimpels beduidend minder geworden en met inmiddels vier kilo minder wordt het geheel ook een stuk beter. Voor die spiegel constateer ik: je mag er wel weer eens iets kekkers van maken, Lucie Theodora. Je mag best eens naar de kapper, het haar mag wel weer in model, en vers gekleurd.

Mijn eerste uitstapje naar buiten is naar de Chinese kapper, en naar de Etos voor haarverf, een wenkbrauwpotlood en nieuwe lippestip.