Het afschuwelijke begrip mindfullness is nu ook tot de beroepsgroep diëtisten doorgedrongen. Mijn diëtiste en ik hebben tegelijk geconcludeerd dat ik langzamer en aandachtiger mag leren eten. Niet alleen slow cooking, maar ook slow eating. Zij heeft er net een cursus(dag) in gedaan.
We doen een oefening met een walnoot uit haar tuin, omdat ik zo van noten houd. Ik herken het meteen: een noot pellen alleen al is heel anders dan een handje nootjes uit een zakje schudden en in je mond kieperen.
Maar mindfull eten het gaat verder. Ik moet de noot kraken, bekijken, kiezen welk stukje ik in mijn mond stop, daar op de tong laten liggen, niet meteen bijten, sensaties waarnemen, een keer bijten, weer sensaties waarnemen, en dan twintig keer kauwen voor je hem doorslikt. En maar sensaties waarnemen. Héél moeilijk. Want ik ben van het hap-slik-weg.
Dit mag ik nu één keer per dag oefenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten